این روزها غم درگذشتن مردی در عمیق ترین لایه های قلب ما لانه کرده است که در همه ی این سال ها، رنگ بود به قامت سیاه و سفید حکومت، مهر بود به نیازهای زمانه؛ رحم بود به خواسته های مردم و فهم بود به حرف همه ی اقشار جامعه.
از آسمان در 1313 به میان ایران گرفتار در استعمار و استبداد کوچ کرد. ایرانمان را به کمک یاران آزاد کرد و در 1395 به آسمان برگشت.
ما بی تو یتیم شدیم آیت الله.
پی نوشت:
نشسته ایم
سر به زانوی غم بغل گرفته ایم
به چشم اشکبار خود
روز روشنی ندیده ایم
مانده بود به قلب ما
دریچه ی امیدی از یک آیت الله
دریغ، زمستان انقلاب ها
به گوشمان رساند
به عزت و شرف لا اله الا الله . . .
جهان هرکس به وسعت فکر اوست...
برچسب : نویسنده : 5karkhe5 بازدید : 161